تفاوت کفش رانینگ و ترینینگ؛ کدام را انتخاب کنیم؟

انتخاب کفش مناسب برای هر فعالیت ورزشی، از دویدن و پیاده‌روی گرفته تا تمرینات باشگاهی و وزنه‌برداری، تأثیر بسزایی بر عملکرد و سلامتی شما دارد. استفاده از کفش نامناسب نه تنها می‌تواند باعث کاهش کارایی شما شود، بلکه خطر آسیب‌دیدگی‌هایی مثل درد زانو، مچ پا و کمر را افزایش می‌دهد. در این میان، کفش‌های رانینگ و ترینینگ (آموزشی) دو دسته اصلی از کفش‌های ورزشی هستند که هر کدام برای هدف خاصی طراحی شده‌اند. اما تفاوت کفش رانینگ و ترینینگ چیست و کدام یک برای شما مناسب است؟

کفش رانینگ (Running Shoes): یار همیشگی دوندگان

کفش‌های رانینگ یا کفش‌های دویدن، همان‌طور که از نامشان پیداست، به طور خاص برای فعالیت دویدن و پیاده‌روی طولانی طراحی شده‌اند. هدف اصلی آن‌ها جذب ضربه و محافظت از پا در برابر فشارهای مکرر ناشی از برخورد با زمین است.

ویژگی‌های کلیدی کفش رانینگ:

• زیره ضخیم و بالشتکی: این کفش‌ها معمولاً دارای زیره‌ای ضخیم و نرم هستند که با تکنولوژی‌های خاصی مثل ژل یا فوم، ضربات وارده به پا را در هنگام دویدن به خوبی جذب می‌کنند. این ویژگی، فشار روی مفاصل را به حداقل می‌رساند و باعث کاهش خستگی می‌شود.
• انعطاف در پنجه: زیره کفش رانینگ بسیار انعطاف‌پذیر است تا حرکت طبیعی پا در هنگام دویدن (از پاشنه تا پنجه) را تسهیل کند.
• وزن سبک: برای راحتی بیشتر در طول مسیرهای طولانی، این کفش‌ها اغلب وزن کمی دارند.

به همین دلیل، کفش‌های رانینگ انتخاب ایده‌آلی برای دویدن در فضای باز، روی تردمیل و حتی پیاده‌روی‌های طولانی هستند.

کفش ترینینگ (Training Shoes): همه‌کاره‌ی باشگاه

کفش‌های ترینینگ یا کفش‌های تمرینی، برای طیف وسیعی از فعالیت‌ها در باشگاه ورزشی طراحی شده‌اند. این کفش‌ها پایداری و ثبات را در اولویت قرار می‌دهند و برای حرکات چندجهته مانند پرش، لانگ، کراس‌فیت و وزنه‌برداری مناسب هستند.

ویژگی‌های کلیدی کفش ترینینگ:

• زیره تخت و محکم: زیره کفش‌های ترینینگ معمولاً صاف‌تر و محکم‌تر از کفش‌های رانینگ است. این ساختار، ثبات لازم برای حرکات جانبی و بلند کردن وزنه را فراهم می‌کند.
• پشتیبانی جانبی: این کفش‌ها پشتیبانی بیشتری در کناره‌های پا دارند تا از لیز خوردن یا پیچ‌خوردن مچ پا در حین حرکات سریع و تغییر جهت ناگهانی جلوگیری کنند.
• انعطاف‌پذیری در کل زیره: کفش‌های ترینینگ انعطاف‌پذیری مناسبی در تمام قسمت زیره دارند که به فرد اجازه می‌دهد حرکات مختلف را به راحتی انجام دهد.

بنابراین، کفش ورزشی برای باشگاه که شامل تمرینات قدرتی و کاردیو می‌شود، بهترین گزینه است.

مقایسه تفاوت کفش رانینگ و ترینینگ

این تفاوت‌ها به خوبی نشان می‌دهند که کفش رانینگ یا ترینینگ هر کدام برای چه کاری ساخته شده‌اند و استفاده از آن‌ها در جای نامناسب می‌تواند باعث مشکلاتی شود.

کدام کفش را انتخاب کنیم؟

حالا که با تفاوت کفش دویدن و تمرینی آشنا شدید، انتخاب برای شما آسان‌تر خواهد شد:

• اگر فعالیت اصلی شما دویدن در پارک، خیابان یا روی تردمیل است، بدون شک به یک کفش مناسب دویدن نیاز دارید. کفش رانینگ برای باشگاه مناسب است؟ پاسخ این است که برای تمرینات بدنسازی با وزنه یا حرکات کراس‌فیت مناسب نیستند؛ زیرا زیره نرم آن‌ها ثبات کافی را فراهم نمی‌کند و می‌تواند خطر آسیب‌دیدگی را افزایش دهد.
• اگر بیشتر وقت خود را در باشگاه می‌گذرانید و به تمرینات قدرتی، وزنه‌برداری، کراس‌فیت یا کلاس‌های ایروبیک می‌پردازید، یک کفش مخصوص تمرین بهترین انتخاب است. کفش ترینینگ برای دویدن مناسب است؟ این کفش‌ها برای دویدن‌های کوتاه و گرم کردن مناسب هستند، اما برای دویدن‌های طولانی به اندازه کفش‌های رانینگ محافظت و راحتی لازم را ندارند.

انتخاب هوشمندانه برای سلامتی و عملکرد بهتر

در نهایت، انتخاب کفش ورزشی مناسب کاملاً به نوع فعالیت شما بستگی دارد. اگر ترکیبی از دویدن و تمرینات باشگاهی را انجام می‌دهید، ممکن است به دو جفت کفش نیاز داشته باشید تا از بهترین عملکرد و بیشترین ایمنی برخوردار شوید. به یاد داشته باشید که سلامتی پاهای شما سرمایه‌ای ارزشمند است و سرمایه‌گذاری روی کفش مناسب، سرمایه‌گذاری روی سلامت خودتان است. هنگام خرید کفش ورزشی آنلاین یا حضوری، به این نکات توجه کنید تا بهترین گزینه را برای خود پیدا کنید.